AKHİSAR kupayı alarak fişi çekince aslında en rahatlayan takım herhalde Trabzon oldu. Avrupa’ya laf olsun diye gidilmez! Transfer yapmak lazım. O da para! Bu yoklukta, borçta! Mehmet Ali Yılmaz’a kadar gittiklerine göre durumu anlayın! Duacı oldular F.Bahçe’ye! Böylece ligi de bitirdiler. Rahatladılar. Öyle olunca ve stres de ortadan kalkınca 11’de forma giyenlerin futbol oynamak aklına geldi. Eksik, sakat, cezalı tanımadan hem de! Bero! M.Akbaş, Durica sahadaydı ve kimse sırıtmadı!

BURSA da küme düşme hesabını kapatıp aynı noktaya geldiğinden birkaç haftaya yansıyan ‘Lig için mücadeleden’ çok maç sonunda kebap ısmarlamacasına top oynama bu karşılaşmaya da yansıdı. Tamamen bireysel yetenek sergisine dönen koşuşturmada ilk yarı tadı damakta bırakan görüntülere sahne oldu.

KİMSEYİ BOZMADI

İLK yarı Olcay, Yusuf, Abdülkadir, N’Doye ekstra döktürdüler. Özellikle Olcay bu oyunu sezon içinde sergileseydi ne olurdu acaba dedirtti. 3 gol, 2’si direkten dönen net pozisyon, şahane geçişler, muhteşem paslaşmalar. Pereria’yı unutmayalım. Sağdan bitmek bilmeyen bindirmeler, topu içeriye etkili aktarmalarla o da çok göz doldurdu. İlk yarın son dakikalarında duran toptan yenilen gol kimseyi bozmadı.

AMA gol Bursa’yı hareketlendirdi. Eski Trabzonlu Yusuf’un elini kolunu sallayarak bindirmeleri, Bursa’ya veda maçına çıkan Batalla’nın oyuna dahil olması Trabzon’u rahatlıktan çıkartarak geriye yasladı. Daha fazla gelmeye başlayan ev sahibi pozisyonlar da bulmaya başladı. Son dakika penaltısında ise Harun gole izin vermedi. Bursa seyircisinin Batalla’ya vefası ve sevgisi ayrıca görülmeye değerdi.

CUMHURİYETLE yaşıt koca kulüp, G.Birliği küme düştü. Hem de İlhan Cavcav sezonunda. Hani, takım, oyun, futbol üzerinden değerlendirilecek bir tarafı olsa, “Ne yapalım, olmadı, tutmadı” diyeceğiz de yok öyle bir şey! G.Birliği yönetenleri başta olmak üzere elbirliği ile düşürüldü.

İLHAN ağabey gittikten sonra tantana hiç bitmedi! Ümit Özat geldi, üç haftada panik oldular, Mesut Bakkal’a verdiler takımı. O olmadı tekrar Ümit Hoca’ya döndüler. Kör topal giderlerken yönetim kendi içinde kaynadı! Açıkça kulübün menajerler vasıtasıyla soyulduğu iddia edildi.

ABUK SUBUK TRANSFER

Bir grup ayrıldı. İnanılmaz rakamlara abuk subuk futbolcuların getirildiği gazetelere düştü.

SABAHA kadar kumar dedikoduları, başkanın atlardan başka bir şey görmediği spekülasyonları ve nihayet, parasıyla övünen Gençler’de kasanın tamtakır hale geldiği sokağa düştü. Oyuncu rezaletlerinin en radikal yansıması da formasını atan utanmazla yaşandı. “G.Birliği küme mi düşecek?” diyordu hocası, buyursun!

RAHMETLİ İlhan ağabeyi mezarında ters döndürdüler! “Ben ölsem bir yıla kalmaz kulübü batırırlar” sözü kayıtlarda! Çok ayıp ettiniz, çok!

SÜPER Lig’de bu sezon en dikkat çekici verilerden biri de şampiyonluk yarışında olan takımların genel performansları. Tozu dumana katmış gideni göremedik. Başakşehir keza. Bir fark oluşuyorsa bunu çoğunlukla bazı oyuncuların bireysel becerilerinde görüyoruz. Geçen hafta elde ettiği galibiyetle bir hayli rahatlayan Antalya’nın ortaya koyduğu performansa karşı Başakşehir pekala çok zor durumlarda kaldı. Ama kendisini yarışta tutan golleri yetenekli oyuncularının çabalarıyla buldu!

PUAN farkını açmamak derdindeki konuk ekipte Bajic en uçta, Adebayor onun arkasında yer aldı. İlk dakikalarda kurdukları baskı çok çabuk kayboldu ama. Yaslanmayan, ayağa isabetli paslarla rakip sahaya inen Antalya ard arda pozisyonlar yakaladı. Yekta, Jevtovic, Doukara ve diğerleri çabuk ve özgüvenli üçgenlerle çok rahat iş yaptılar. Jevtoviç sol kanadı otobana çevirdi. Oradan gelenler Volkan ve Costa son anda engel olabildi. Geceye yansıyan iki gol de Antalya’nın çıkarken kaptırdığı toplardandı. İşte ilki çok iyi oynarken Elia’nın Celutska’dan çaldığı topla geldi. Bu Başakşehir’i rahatlattı.

İLGİNÇ AN!

İKİNCİ yarı da farklı başlamadı. Önde oynamaya devam eden Antalya’ya karşılık Başakşehir ilk 45’ten daha farklı, Emre başta olmak üzere usta ayaklarıyla topa sahip olmaya başlayarak karşılık verdi.

Abdullah Hoca Bajic/Napoleoni değişikliğiyle ön tarafı daha etkin kullanmayı istedi, oldu da! Antalya da Emre/Kadah değişikliğiyle direnmeye çalıştı. Karşılıklı atakların olduğu bir dönmede bu kez Yekta’nın çıkarken Emre’ye kaptırdığı top ikinci gol olarak kayda geçti. Emre’nin oyundan çıkmak üzereyken topu rakibinden sökerek Visca’ya attırdığı gol de gecenin ilginç anlarından biri oldu.

BAŞAKŞEHİR bu galibiyetle hafta içi yaşadıkları dalgalanmayı kazasız belasız atlatarak yola devam dedi. Antalya ligi zaten geçen hafta kotarmıştı!

A.GÜCÜ bir çınar. 110 yıla dayanan bir geçmişe sahip. Osmanlı’dan Kurtuluş Savaşı günlerine, oradan bugünlere gelen derin bir tarih. Onların varlığına sadece saha sonuçlarıyla, futbolla bakılamaz. Hakkında belgeseller yapılmış, kitaplar yazılmış, daha yalın deyimle futboldan çok öte özelliklere sahip bir dev aslında.

SÜPER Lig’den düşüp 2.lige kadar geriledikten sonra bu sezon sonu itibariyle yeniden ait olduğu yere ulaşmayı başardı. Kutlayalım ama Başkent’te gazetecilik yapan biri olarak yaşanan “rezilliklerin” hemen hepsine tanık olan bir gözle neresinden tutup nesini değerlendirelim insan şaşırıyor.

ELİ KOLU BAĞLANDI!

İSİM isim yazılacak çok kişi var, tek tek anlatılacak onlarca saçmalıklar, tuhaflıklar var, birbiriyle didişmekten başka gözü bir şey göremeyen koca herifler var, “ben” deyip başka bir şey demeyen, “benim olmazsa kimseye yar etmem” diyenler var, sahte imzalarla, sahte evraklarla kulübü mahkeme kapılarında süründürenler var, olmayan işlerle milyonlarca lira borç batağına sokup, elini kolunu bağlayanlar var.

Neler var neler...

BİTİME iki hafta kala Trabzon da düşme riski taşımayanlar da tribünlere bayram keyfi yaşatıyorlar. Dün gecenin iki ekibi de sadece ofansif kaygılarla mücadele çıkartınca hem gol hem de seyir keyfi yüksek, bol pozisyonlu futbol çıktı ortaya. Son 20 dakikanın öyküsü farklı da olsa, bütünün özeti güzeldi! Kasımpaşa’nın Kemal Hoca’yla zaten bir çizgisi var. Trezeguet gibi bir oyuncu da ortaya fark koyunca skora kolaylıkla ulaştı. İki gol üç asist, daha ne olsun? Bir golü de ofsaytla güme gitti. Bu arada Diagne’nin etki ve katkısını unutmayalım.

TRABZON ilk 20 dakika rakibinin “haddini bilmez” bindirmeleri karşısında bir savunma direnci gösterme ihtiyacı duymayınca peş peşe iki gol yedi. Skor ihtiyacı son haftalarda olduğu gibi disiplinsiz ama Olcay, Yusuf, Kucka ve sağdan Pereria’nın özel katkılarıyla çok teknik, bazılarında organize bindirmeleri ortaya çıkardı. 2-1’ken pekala 4-2’ye gelebilirdi. Burak imkansızları kaçırdı. Devre biterken kontratak ve gol Trezeguet’yi yıldızlaştırdı.

DAMGA VURDU

İKİNCİ yarı düdükle birlikte oyuna kaldığı yerden devam edildi. Trabzon Abdülkadir hamlesini yaparken, karşılıklı ataklar durmaksızın devam etti. Karadeniz ekibi gol farkını bire indirip umutlandırsa da, ki, pekala eşitlenebilirdi, Kasımpaşa’nın gecenin yıldızı Trezeguet’ye attığı Q7vari golü geceye damgasını vurdu! 5. golün ardından ise bordo-mavili ekipte kablo koptu. Sinirler gerildi, Okay, Hubocan kırmızı kart gördü, oyun bitti, perde indi!

SPOR Toto Süper Lig’de kalma mücadelesi veren Antalyaspor, rakibe bakmadan baskılı başlayacaktı, öyle oldu. Kenarları, özellikle Maicon’la sağ çizgiyi iyi kullanan kırmızı- beyazlılar, Trabzonspor’u bunalttı. Karadeniz ekibi bu arada çıkarken kaptırdığı topla da eski futbolcusu Emre Güral’ın ayağından gelen gole engel olamadı, çok erken yenik duruma düştü. Abdülkadir Ömür’süz ama Onazi’li, bildik kadro golden sonra ileri çıktı. Burak Yılmaz’ın beklemek yerine hareketli oyunu Antalya cezaalanı çevresini sıklıkla karıştırdı, pozisyon da yarattı ama gol gelmedi. Buna karşın, Kucka, Olcay, Sosa ve Yusuf’un gözü hep ofansif çabada olunca orta alanda kaptırılan toplar tehlikeli olmaya başladı.

PENALTI TARTIŞILIR

GOL arayışında iyi ama geri gelmeyen orta saha, verdiği kontraataklarla Uğurcan Çakır’ı bayağı çalıştırdı. Genç kalecinin 3 net pozisyonda gole izin vermemesi, ona gelmeden iki net atağın Hubocan ve Okay Yokuşlu’nun son dokunuşlarıyla güç bela kesilmesi, kısaca topun, biraz erken bir oyun diliminde, 2 tarafa da kolaylıkla gidip gelmesi seyir zevkini artırdı. Devre bitimine yakın kazanılan penaltını Burak tarafından gole çevrilmesi skoru eşitledi. Penaltı da tartışılır!

İKİNCİ yarı bu kez 2 takımın da iştahlı oyunuyla başladı. Kısa süre içerisinde orta alan diye bir şey tamamen kalmayınca baş döndürücü bir atak trafiği başladı. Antalya yediği 2. gole kadar doğrusu daha net fırsatlar yaşadı. Uğurcan ve Hubocan günündeydi. Galibiyet golü ise Kucka’nın asistine Yusuf’un mükemmel bitiriciliğyle geldi. Bu karşılaşma için bu pozisyon adeta sezon özetiydi. Çoğunlukla takım oyunu içinde olamayan ama iyi futbolcularının bireysel becerileriyle iş yapan Trabzon dün akşam da sonuca böyle ulaştı. Gecenin son notu Uğurcan’a! Gerek ilk yarı gerekse 2. yarının özellikle son bölümlerinde gösterdiği performansla akşama damgasını vurdu!

LİGİN tamamlanmasına kısa bir süre kala bu kadar istikrarlı bir takım herhalde ligde görülmemiştir. Ne zaman ne oynayacağı her zaman muamma! Sivas’a karşı da bu çizgisini bozmadan sürdürdü!

KALECİ sıkıntısı bütün takımın aklında, hemen hemen bildik 11’le sahaya çıktı ev sahibi ekip. Rakibinin de izin vermesiyle hemen baskıyı kurdu. Novak’ın kanat bindirmeleriyle destekli, Okay, Yusuf ve Abdülkadir’in hızlı ve dikine oyunlarıyla etkili oldu. Topla buluştuğu zamanlarda Burak’ın gol pasları kendi şut denemeleri de etkiliydi.

UĞUR ve Kamil Ahmet’in peş peşe sakatlanarak oyundan çıkması Rıza hocaya hamle şansı bırakmadı ama Sosa ile Pereria ilk yarı hesabıyla sırıtmadı. Bu tabloya Sivas mümkün olduğunca kontratakla karşılık vermeye çalıştı. Önce Bifouma ile 2 kez şans buldu uzatma dakikasında da Hakan ilk şoku ağlara gönderdi.

ANLAMSIZ TELAŞ!

TRABZON’UN ruhunu bilen Samet Aybaba 2. yarıya takımı iyice geriye çekme yerine öne çıkardı. Durum Trabzon’un ilk yarıdaki nispeten derli toplu planını bir anda karıştırdı. Burak’la hemen bir pozisyon kaçtı ama Sivas’ın presi etkisini de kısa sürede göstermeyi başardı. Bordo-mavili takımın pas bağlantıları koptu, takım mesafesi uzadı ve telaş da üstüne gelince konuk ekibin işi kolaylaştı. 2. golü çok daha erken buldular. Yardımcı hakem saçmaladı ama..

SON dakikalarda oluşan baskıya kaleci Ali başarılı direnç gösterdi doğrusu ama öyle vay be denecek pozisyon da yoktu. Kone’nin kendi çabasıyla oluşan son dakika pozisyonunda yine kendi yaptığı vuruş maçın skorunu da belirledi. Ne akılda kaldı diye sorulursa, yine Burak denebilir. Bu seviyede bir oyuncu bu kadar saçma sapan ve sürekli ofsayt problemi yaşar mı? Çalışmıyorlar mı bunlar? Hocası uyuyor mu?

GERÇEKTE Osmanlıspor için hayati bir maçtı. Bir puan hayatiydi, aldılar. Trabzonspor iki farklı öne geçtiği maçı güç bela berabere bitirmesi kimseyi çok da fazla şaşırtmadı ama! Skorun 3-3’e gelmesinden sonra değişiklik hakkı kalmayan konuk ekipte Onur’un yaklaşık 10 dakika adeta tek ayak üstünde gol yemeden kalede kalması ise gecenin en ilginç süreciydi.

KARADENİZ ekibi hızlı başladı. 12. dakikada gelen iki gol, deplasmanda, işi rahatlatır. Ama bu Trabzonspor için çoğunlukla geçerli olmuyor. Açarsak, Kucka’nın biri duran top, diğeri müthiş uzun ara pasıyla Novak ve Yusuf’a attırdığı iki gol ve ortaya koyduğu tempo etkileyiciydi. Devamı geleceğine işi bıraktılar. Yavaşlama Osmanlı takımını cesaretlendirdi ve gelmeye başladılar. Serdar ve Musa’nın öncülüğünde oluşan baskıya ilk yarıyı bitiren düdük yetişti.

‘KOLAY AVLADI’

AYNI tempo ikinci yarının başında da devam edince beklenen Osmanlı golü erken geldi. Musa’nın müthiş vuruşu, uzaktan şut özürlü Onur’u kolay avladı. İlk 11 şansı bulan ama maçta varlığı şüpheli Rodellega ile hemen gelen 3. gol Trabzon’u kısa bir süre rahatlattı. Baskıya devam eden ev sahibi Cikalleshi’yle önce ikiyi buldu sonra beraberlik için sıkı bir baskı yarattı.

Musa’yla da golü buldular. Değişiklik hakkının biçtiği bir süreçte Onur’un sakatlanması da işin tuzu biberiydi artık! Son düdük yeni bir Alanya faciasından kurtardı demek maçın belki de özetiydi!

TRABZON için söylenecek sözler skor ötesi. Onur, Okay, Abdülkadir, Yusuf’un yanına aynı kalibrede gençleri koyacak, kalan herkesi, hocası dahil, gönderecek! Trabzon’un geleceği Ağaoğlu’nun cesaretine, yüreğine emanet!