SON iki yılın şampiyonu Beşiktaş hazırlıklarını hemen hemen tamamladı. Santrfor ihtiyacı bariz, başkan da bu konuya odaklanmış durumda. ‘Bir an önce’ kelimesi siyah-beyazlılar için geçerli değil, çünkü mali bir plan var ve bunun dışına çıkmak her şeyi altüst eder. Bu bakış açısı ile önce santrfor, ardından uygun olursa stoper ve kanat alınacak.

ANCAK Şenol Güneş maçlar oynanırken kulübeye “Ne yapabiliriz?” diye döndüğünde Tamer Tuna’yı göremiyor ya, işte şu an asıl sıkıntı o bence.

İSTANBUL’DA başlayan hazırlıklar, 1 günlük Çin macerasının ardından İspanya Marbella’da sürdü, Cebelitarık Boğazı’na nazır oynanan Real Betis maçıyla son buldu. Şimdi çalışmalar Ümraniye Tesisleri’nde devam edecek.

BEŞİKTAŞ daha fazla maç yapmalıydı. Örneğin takım, Marbella’dan İstanbul’a döneceğine Süper Kupa maçının oynanacağı Samsun’a direkt gidebilirdi. Çalışmalar İspanya’da sürer, burada 2 ciddi maç daha yapılır, taktiksel anlamda iyice hazır hale gelinirdi.

NEDEN bilmiyorum ama yapılmadı ve bu kamp-hazırlık süreçleri ne yazık ki hep bir muamma siyah-beyazlılarda.

UÇ BABAM UÇ...

SÜREKLİ uçmak neden ilk seçim olur ki? Çin’den de direkt İspanya’ya gelinebilirdi ama İstanbul’a dönüldü, 1 günlük iznin ardından Malaga uçuşu yapıldı. Malaga’dan İstanbul’a gelindi ve birkaç gün sonra Samsun uçuşu var.

Uç babam uç... Acaba neden? Teknik heyetin tabii ki bir bildiği vardır!

ÇİNLİLER Beşiktaş’ı “Ni hao Beşiktaş” yani “Merhaba Beşiktaş” diye, siyah-beyazlılar da bu büyük gücü “Ni hao China” diyerek selamladı.

NEDEN mi büyük güç? Bu sorunun cevabını maçta sohbet ettiğim THY Kargo Bölüm Şefi Bayram Eryılmaz “Çin demek, Dünya ekonomisinin yarısı demek” sözüyle verirken THY Guangzhou Genel Müdürü Mücahit Kiraz da Çin’i “Çevrenizde kullanılan ürünlerin nerede üretildiğine bir bakın” diyerek özetledi. Uzun uzun anlatmama gerek yok yani.

BEŞİKTAŞ, Çin seferiyle kesinlikle önemli bir iş yaptı. Türk futbolunda bir ufuk açtı. Öncü lider oldu. Emeği geçenleri kutlarım. Bu işi başaranlar ve Schalke maçında 2 gol atan Cenk tarihe isimlerini yazdırdılar.

GELECEĞİ gördü Beşiktaş. Gelir anlamında Türkiye’de “Deniz bitti” dedi ve okyanusa yelken açtı aynı Ferdinand Macellan gibi. Macera bu yıl Çin ile başladı. Ama tüm dünyayı keşfetmeyi kafasına koymuş başkan Fikret Orman. Çin’de verdiği mesaj çok netti: “Engel olmaya kalkan, bizi bu yoldan çevirmek için aklımızı çelmeye çalışan, gemiyi terk eden fareler gibi gider.”

SEDDİ AŞTILAR

DAHA yolun başı ama Beşiktaş’ın büyüsü kısa sürede dalga dalga büyüyeceğe benziyor. Türk akınlarına karşı inşa edilen Çin Seddi’ni ilk seferinde aşmış gözüküyor Beşiktaş.

ZİRA yıllarını Çin piyasasına girmek ve bu büyük pastadan pay alabilmek için harcayan Schalke ile yapılan maçta Çinliler’in “Beşiktaş” diye tezahürat yapması Alman yetkilileri şaşırttı. Üstüne bir de önce hep bir ağızdan söyleyen “Hei-Bai” (Siyah-Beyaz) seslerini duydular. Ardından ne görsünler; bir Çinli almış davulu eline, milletine amigoluk yapıyor. Tabii Schalkeliler şoke oldular.

İLK rakip Skenderbeu. Çift başlı Kartal’ı simge olarak Arnavutluk bayrağına taşıyan, Osmanlı’nın İç Oğlanı İskender’in Takım’ı. Beşiktaş gücünü test etti bir anlamda Skenderbeu karşısında, benim bir tek as kadrom yok dedi, rakiplerine meydan okudu adeta sahaya sürdüğü kadrosuyla Güneş.

BİR anlamda lig maçlarında ilk 11 görmeyen kramponlarına Avrupa’da forma vererek onlara güven vermek istedi bence. Beşiktaş maçı kontrolü altına aldığı 28. dakikada Quaresma’nın hava topuna Cenk dokunarak Sosa’nın önüne bıraktı ve usta ayağın Beşiktaş’ı öne geçiren golün asistine imzasını attı.

QUARESMA sahada sergilediği şık danslarıyla Beşiktaş taraftarlarına adeta karnaval yaşattı, Cenk’in asistine yaptığı asistle de takımına üç puanı getiren golü hazırladı. Maçın 84. dakikasında saha kenarına alınmasına anlam veremeyen sihirbaz, karara tepki göstermekten de geri kalmadı.

FUTBOL olarak belki de kalitesini sahaya yansıtamayan ve taraftarlarına özellikle 2. yarıda korkulu anlar yaşatan siyah-beyazlılar, Skenderbeu’yu yek mermiyle geçerek hanesine üç puanı yazdırmayı zorlansa da becerdi.

ELEŞTİRİLERE her zaman açık olan büyük Beşiktaş camiası için yazıyorum... “Bir musibet, bin nasihatten alâdır” demiş büyüklerimiz. Ama ben yaşanması muhtemel musibeti şimdiden yazayım dedim. Olympiakos ile Pire’de yapılan son hazırlık maçı ile 2015-16 sezonu hazırlıklarını tamamlamış oldu siyah-beyazlılar.

MAÇ sonu basına demeç veren Şenol Güneş, takım olarak biraz daha zamana ihtiyaçları olduğunu dile getirdi, “Özellikle takıma son katılan oyunculardan bir tek Rhodolfo futbol olarak kıvamında, diğerleri zaman içinde kendilerini gösterecekler” dedi.

İŞTE bu açıklamalarının ardında gizlenenler... Beck’i biraz beklemek lazım ama beklerken Serdar o formayı bir kaparsa, Beck kulübede çok bekler. Ön liberolar ve stoperler, topu birinci bölgeden ikinci bölgeye oyunu kurgulayarak taşımayı başarabilirlerse, işte o zaman oyundan keyif alınır hale gelinecek.

GÜNEŞ GÜVENMİYOR

OYUN kurucuları olmayan takımlarda gördüğümüz, topu kale vuruşuyla oyuna sokma taktiği de nereden çıktı bilmiyorum! Güneş, takımının ya orta sahada hava hakimiyetini görmek istedi, ya da gerçekten oyun kurucularına güvenmiyor. Belki de Tolga, takım arkadaşları topu 1. bölgeden 2. bölgeye ve ardından atağa taşıyamadıklarını görünce, en azından orta sahadan başlatmış olurum diye düşündü.

Maç yapılmalı

Oyuncuların birbirlerini tanıyabilmeleri ve sahada ortak akılla hareket edebilmeleri için, bence maçlardan oluşacak bir kampa daha ihtiyacı var, çünkü Süper Lig’in ilk haftalarını hazırlık için kullanacak olursak, kaybedilecek muhtemel puan veya puanları sonra çok ararız.

Oğuzhan’a saha büyük

YAKLAŞIK 1 ay süren sezon başı hazırlık kampının sonuna geldik. Yaklaşık 45 idman, 5 de hazırlık maçı yaptı siyah-beyazlılar. Çalışmaların başladığı günden son güne ne değişti derseniz, takımın kalitesi diyebilirim.

GEÇEN yıldan kalanlar Biliç’i unutup Güneş’e uyum sağlamaya çalışıyor. Onlarda pek değişiklik yok. Biraz Gökhan diyalog kurmak için çaba harcıyor o kadar. Bu ara-

da Franco kampta mıydı ya, göremedim!

TAKIMIN kalitesinin artmasının sebebi son 3 transfer. Herkesin kırk yıllık komşusu gibi tanıdığı Quaresma, sert imajlı Rhodolfo ve dünyaca ünlü Gomez... Sahada kalitesi tescillenmiş futbolcular olduğu zaman bir başka oluyor Beşiktaş’ı seyretmek.

FAKAT Beşiktaş’ı canlı seyretmek isteyenler en iyi ihtimalle sezonun ilk yarısını dürbün ile Olimpiyat Stadı’nda izleyecekler. Çünkü çatı çatılırken çatırdadı malum.

KORKU İMPARATORLUĞU...

İLK kampın ardından yazdığım gibi tüm sorumluluğu teknik direktöre bırakmak çalışanlar arasında korku imparatorluğu hissi yaratmaktan başka bir işe yaramadı. Takımda sorumlu olanların, bir konu hakkında bilgisi olsa bile aktaramıyor olması, bence zamanla onların kişiliklerinde rahatsızlıklara sebep olacak. Zaten karanlık bir dönemden çıkan ekip, bu sefer de yasakların, fırçaların ve anlamsız kuralların havada uçuştuğu bir sarmalın içinde kaldılar.

BİR örnek vereyim; Veli Kavlak tedavi sürecinin sonlarında raporlarıyla kampa geldi. Kendi doktorunun uyguladığı tedaviden olumlu sonuç alınamadığı takdirde ameliyat edilmesi kararı alındı. Bu karar Dr. Sarper Çetinkaya tarafından ayak üstü basın toplantısı ile kamuoyuna aktarıldı. Peki ardından ne oldu dersiniz? Sen misin kamuoyunu bilgilendiren, hem de ayaküstü düzenlenen bir basın toplantısıyla! Doktorun ağzını bir daha bıçak açmadı.

YILLARDIR takip etmediğim takım ve kampları kalmadı desem yeridir. Yaklaşık 10 küsür yıldır ise Beşiktaş’ı izliyorum. En ilginci kesinlikle Beşiktaş’ın geride kalan Almanya kampı oldu.

BÜYÜK bir takımda her şeyi teknik patrona ve onun ekibine bırakmak oldukça yanlışmış, yönetimden bir yöneticinin veya üst düzey bir profesyonelin kamp süresince takımın başında olması gerekiyormuş. Bu şu sebeple önemli: Teknik heyetin dışında mutlaka bir yönetici olmalı ki, kampı sevk ve idare etmenin yanı sıra bilgi vererek kamuoyunu aydınlatsın, teknik ekip de asıl işini yapabilsin.

GEÇEN sezon A takım sorumlusu olan Mete Vardar’ı aramadık diyen cehennemde yanar. Tabii ki ziyaretleri ile Fikret Orman, Ahmet Nur Çebi, Erdal Torunoğulları ve Metin Albayrak takımın yanında olduklarını gösterdiler ama Mete Vardar’ın verdiği o pozitif enerjiyi bu kampta göremedim.

TEKNİK patron Şenol Güneş, medyaya bilgi vermek için her gün iki idman arasındaki tüm vaktini röportaj yaparak geçirdi. Bu böyle olmamalıydı. Bunda planlamayı yapanların da hatası oldukça fazla.

BEN böyle diyorum ama Güneş’in kampta kimseyi istemediği de kulağıma geldi. Hatta gelenlere “Hoş geldin, ne zaman gideceksin?” diyerek tavır koyduğu da konuşuluyor.

BU kamp ilginçti gerçekten. Yapılan tüm antrenmanlar medyaya ve taraftarlara açıktı. Kötü mü oldu? Hayır, aksine harika oldu. Biz basın mensupları oyuncuları tüm kamp boyunca izledik, kim ne kadar hırslı, kim idman fakiri, sezon boyunca kim ne kadar forma alabilecek gördük.

SENEYE TARAFTARLAR İLE BARBEKÜ YAPILIR

ŞENOL Güneş dedi ki: “Bu taraftarlar olmasa biz nasıl oluruz? Sahaya herhangi bir rahatsızlık vermedikleri müddetçe buyursunlar idmanlara gelsinler.” Öyle de oldu. Hemen hemen Avrupa’nın her yerinden yalnız Beşiktaşlılar değil, tüm futbolseverler geldi. Her çalışmanın ardından da bol bol imza alıp resim çektirdiler.

ZİRAAT Türkiye Kupası’nda Sarıyer’i yenip Çaykur Rize’ye mağlup olan Beşiktaş, gruptaki 3. maçında Adana Demirspor karşısına hemen hemen tam kadro çıktı. Oysa Adana Demirspor, mücadele öncesi siyah-beyazlılarla aynı puana sahip olmasına rağmen ilk 11’inde yedek futbolcuları sahaya sürmeyi seçti.

KUPAYI almayı gözüne kestiren Biliç, bu maça da as oyuncularıyla başladı ama sahada sadece üzerinde Beşiktaş arması olan kırmızı formalar vardı. Oyuncularının o formanın içine ruhlarını sokabilmesi için köşesinden sürekli uyarılarda bulundu ama başarılı olamadı. 58 dakika bunun için uğraşan Biliç, ardından Adana’nın üstüne sos dökmek için Sosa’yı aldı ama o da nafile. Uğur’u da tecrübesinden faydalanmak için yine 58’de oyuna sokan Biliç, biraz takımı ateşlese de onun için değerli olan 3 puana ulaşmak bir kenara 1 puanı bile kazanamadı.

UĞUR’A PAS VERMEDİLER

ÖZELLİKLE dikkatimi çekti... Gurbetçi Beşiktaşlılar’ın oyunu bir tek kendileri etrafında döndürmesi, takımda başka oyuncu yokmuş gibi davranması da siyah-beyazlıların forvet hattındaki sorunlarından en göze çarpanıydı. Birçok uygun pozisyonda Uğur’a pas vermediler ve Beşiktaş’ın genç golcüsü Furkan’ı da yeterince besleyemediler.

TABİİ ki her 2 günde 1 maç yapmak kolay değil. Ayrıca sürekli aynı oyunculardan kuruluyorsa takım, yani rotasyon yapamıyorsanız, 3 kulvarda mücadeleyi aynı futbolcularla yapmaya çalışıyorsanız bu yoğun trafikten hep 3 puan çıkarmak çok daha zor. Normalde Adana Demirspor’un yaptığı gibi yedek futbolcularla sahaya çıkıp galibiyeti almalıydı. Hatta bunu A2 takımıyla yapmalıydı. Ama yıllardır süren genç futbolculara şans vermeme huyu bu maçta bir kez daha kendini göstermiş oldu.

ZİRAAT Türkiye Kupası’nda ilk maçına Sarıyer karşısında çıkan Beşiktaş ilk 11’i ile gösterdi ki, Biliç bu kupayı istiyor. Şansa bırakmak ona göre değil. Geçtiğimiz yıldan kendisine pay biçen Sleven Biliç, Spor Toto İkinci Lig’de mücadele eden Sarıyer karşısına bile hemen hemen as kadrosuyla çıkarak Bucaspor hezimetini tekrar yaşamak istemedi.

NE olur ne olmaz diyerek işi garantiye aldı ve gelecekte Beşiktaş formasını giyecek gençleri ikinci yarının son 30 dakikasında görevlendirdi. İlk 10 dakika içinde Cenk ve Olcay’ın golleriyle Sarıyer karşısında 2-0 öne geçen siyah-beyazlı ekip ilk yarıyı bu skorla tamamladı. İkinci yarıda en azından gençlere fırsat vereceğini düşünmüştük ki, Biliç ligde sık sık karşılaştığı ‘son 30 dakika sendromu’nu yaşamamak adına genç kramponları sahaya sürmek için farkın daha da açılmasını bekledi.

SENDROMA TOLGA ENGELİ

BU karşılaşmada kaleci Tolga’ya da forma vermesi ilginç bir detay. Daha iki gün önce Karabük ile çok kritik bir maça çıkan siyah-beyazlılarda Biliç sakat olmasına rağmen eldivenleri Cenk’e teslim etmiş ve Tolga’ya ‘Daha zamanın var’ demişti.

ARADAN iki gün geçmişti ki Sarıyer karşısında eldivenleri giyen Tolga, rakibin birkaç harika son vuruşuna uzanarak ‘son 30 dakika sendromu’na engel oldu.

ZİRAAT Türkiye Kupası’nın H Grubu’ndaki ilk mazında gözden kaçırılmaması gereken en önemli detay ise taraftarların o ahenk içerisindeki tezahüratlarıydı. Beşiktaş’a ve Sarıyer’e gönül veren futbolseverler tribünlerde sergiledikleri harika performansla yıllardır özlemini çektiğimiz güzel davranışları bizlere yaşattılar. Hepsine teşekkür ederiz.