PKK terörünün uyandırdığı nefret 1999’da radikal milliyetçi kanada halk desteğinin patlamasına yol açmıştı. MHP ilk kez yüzde 18’in üzerine çıkmış ve hükümet ortağı olmuştu.
Son dönemde yaşananlar, şehit cenazelerinin yarattığı üzüntüler MHP’nin yine böyle bir patlama yapacağı beklentisini yaratmıştı. Oysa böyle olmadı, bütün elverişli koşullara rağmen MHP yüzde 14’te kaldı.
Bu hem MHP’de hem de ülke genelinde başarısızlık olarak anlaşıldı. Başarısızlık, çünkü 1999’a göre suların akışını fazla görebilen olmadı.
MHP lideri miting meydanlarında idam ilmiği dolaştırır, hemen Kuzey Irak’a girilmesi gerektiğini söylerken en basit insani tepkilerin nasıl işlediğini bilmediğini de göstermiş oldu.
İdam sehpalarının ortaya çıkması, PKK’lıların asılmasının yaratacağı sonuçları insanlar biliyor. Kuzey Irak’a girildiği zaman, oradan çıkmanın güçlüklerini de insanlar çok iyi biliyor. Üstelik bu ülkede her iki evden birinde askere gitme ihtimali bulunan yetişkin bir delikanlı yaşıyor.
MHP bu iki tema dışında Türk halkına farklı bir şey söyleyemedi ve söyleyeceği herhangi önemli bir şey olmadığını da göstermiş oldu.
MHP Meclis’te üçüncü parti olarak Batı düşmanlığının, Avrupa Birliği karşıtlığının ve “savaşçı” bir ruhun temsilcisi olarak var olacak. Ama unutmaması gereken, Türk halkının yarısının bütün olumsuz gelişmelere rağmen sertlikten uzak durduğudur.
Özelleştirmeler dolayısıyla yabancı sermayenin önemli Türk şirketlerini satın almasına tepki de CHP ile birlikte MHP tarafından dile getirilmişti. Oysa sandıktan bu özelleştirme politikasına onay çıktı. Türk halkının en az yarısı böyle bir ekonomik gelişmeye radikal milliyetçi tepki vermeyi reddetti.
MHP şu anda içine kapanmış bir Türkiye öneren ve önemli sorunların esas olarak “kuvvet” le, askeri yöntemlerle, devlet otoritesinin daha da güçlenmesiyle çözüleceğini savunan bir partidir. Liberal ekonomiye soğuktur, Batı’ya soğuktur.
Ama sandık, halkın sadece AKP’ye oy veren kesiminin değil, çeşitli nedenlerle CHP, DP ve DTP’ye oy veren önemli bir kesiminin de demokrasi ve liberal ekonomi politikalarına, barışçı çözümlere destek verdiğini göstermiştir.
MHP bugünkü siyasi çizgisini terk ederse, bu çizgiden uzaklaşırsa vasat bir merkez sağ parti olur, ama bugünkü çizgisini sürdürürse de halk tarafından sadece “huzur bozucu” sıfatıyla daha da marjinal noktalara itilir.
MHP bugünkü gücünü ve halk desteğini de PKK’ya borçludur. Seçim öncesi miting meydanları da bunun açıkça göstermiştir. PKK eridikçe MHP de eriyecektir, PKK saldırdıkça da MHP güçlenecektir. Bu denklemin ne anlama geldiğini de halk açık olarak tespit etmiştir.
