Yavuz Sultan Selim' in verdiği büyük ders
.
Osmanlı İmparatorluğunda Beyazıdın oğlu Yavuz Sultan Selim 10 Ekim 1470 tarihinde Amasya’da doğmuştur.
Kanuni Sultan Süleyman’ın babası olan Yavuz Sultan Selim kulağında küpe taktığı söylenirmiş. Kölelerin taktığı küpeden takarak Allah’ın kölesi kulu olduğunu ifade etmek için küpe takarmış.İşte Yavuz Sultan Selim Han döneminde,
İran Hükümdarı Şah İsmail kıymetli mücevher ile dolu bir hediye sandığı gönderiyor.Hünkara…
Sandık açılır.Çeşit çeşit taşlar,kıymetli atlas kadife kumaşlar çıkar.Fakat sandık açılır açılmaz,etrafa pek fena bir koku yayılır. Önce hiç kimse bir anlam veremez,nadide mücevherlerle dolu sandıktaki bu fena kokuya…
Sonra mesele anlaşılır. Sandığın dibine insan dışkısı doldurulmuştur. Yani Şah İsmail aklı sıra Cihan Padişaha hakaret ediyor.
Cihan padişahı Yavuz Sultan Selim emir verir.”Herkes düşünsün,bu edepsizliğe,Osmanlı’nın şanına yakışır bir şekilde mukabele de bulunmalıyız”der.Ve çözümü yine kendisi bulur.
Aynı şekilde değerli mücevher ve kumaşlarla süslü bir sandık hazırlatır.Sandığın içine,o zamanın en nefis gül kokulu lokumlarından hazırlanmış bir kutu yerleştirilir.Kutunun altınada bir satırlık yazıdan ibaret bur not iliştirilir.Hediye sandığı,itina ile süslendikten sonra Şah İsmail’e gönderilir.
Sandık Şahın huzuruna çıkarılır.Sandık açılır açılmaz,etrafa mis gibi gül kokusu yayılır.
Mücevher vs.gibi hediyeler takdim edildikten sonra,Osmanlı Elçisi Şahın tedirgin olmaması için,önce kendisi tatmak kaydıyla,büyük bir saygı ve nezaketle,Şah İsmail’e lokumdan ikram eder.
Daha sonra görevliler, huzurda bulunanlara teker teker lokumu ikram etmeye başlarlar.Şah bütün bu olup bitenlere bir anlam veremez.
Osmanlı Elçisi Şahın şaşkınlığını gidermek için lokum kutusunun altına iliştirilmiş mütevazı notu uzatır.
.Pusulayı okuyan Şah’ın yüzünde,bu sefer şaşkınlığın yerini büyük bir utanç ifadesi alır;
“İSMAİL, HERKES YEDİĞİNDEN İKRAM EDER…