Yaratıcılığı gündelik hayata sokuyorum

Öncelikle bu seramik merakı nereden geliyor?

1977 İstanbul doğumluyum. Mimar Sinan Üniversitesi Mimarlık Fakültesi’ni bitirip gazeteci oldum. Tipik Türkiye hikayesi... Çoğu zaman istediğimiz alanda değil bize iş bulacak alanda eğitim alırız. Ama benimki bir tutkuydu ve içimde kalmamalıydı. Marmara İletişim Fakültesi’nde master yaptım. “Senin ne işin var burada git mimarlık yap” diyenlere cevap olsun istedim. Özetle 20 yıla yaklaştı gazetecilik. Seramiğe de yıllar önce merak saldım. Mimar Sinan’da eğitim aldım, seramik bölümünde misafir öğrenci olarak

Türkiye’nin en çok izlenen ekonomi kanalının ekran yüzüsünüz. Kendi markanızı kurmuş durumdasınız...

Yıllar içinde hep devam etti seramikle ilişkim. Londra’ya çalışmaya gittim. Orada yaşadım 3,5 yıl ve dönüşte oradan aldığım ilhamla seramiğe daha çok bağlandım. Galata’da bir arkadaşımın atölyesinde çalıştım sonra kendi atölyemi, “Happy Blue Feet” adlı markamı kurdum.

Seramiği vakit ayırabilmeyi nasıl başarıyorsunuz?

Tempom yoğun. Öğleden sonra 15:00’da çıkıyorum kanaldan. Yani aslında hiç zamanım yok diyebilirim kolayca ama öyle değil. Bir şeyi gerçekten yapmak isterseniz zaman yaratır yaparsınız. Her gün en az 3-5 saat uğraşıyorum seramikle. Tabii karakterimin getirdiği tezcanlılığın avantajını da kullanıyorum.

Seramik bana sabretmeyi öğretti

Seramik size neler kazandırdı?

Her şeyden önce sabır. Seramik çok meşakkatli bir iş ve asla sabırsızlığa gelmiyor. Çamura şekil verme aşamasından sır yani renklendirmeye kadar sabır istiyor. Seramik çamurun yüksel ısıyla pişmesi. Bir fırını yakıp sonucu alabilmek için 1 gün bekliyorsunuz ve bu aşama en az 2 kez gerekli. Gerisini siz düşünün. Ayrıca sebat yani bıkmadan vazgeçmeden tekrar tekrar denemek çalışmak gerekiyor.

Genellikle hangi figürleri yapıyorsunuz?

Aslında heykelle başladım. Bugünlerde daha çok kullanılabilir seramikler yapıyorum. Doğayı, emeği, yaratıcılığı ve estetiği sıradan hayatımıza basit bir vazoyla ya da tabakla sokma fikri çok hoş.