Her 5 ebeveynden biri çocuğuna küfürlü konuşuyor

Yaşamımız boyunca olaylar karşısında sergilediğimiz tutum, davranış ve tepkilerimizin çoğu çoğumuzun bildiği gibi çocukluk dönemindeki deneyimlerimizin eseri. Çünkü çocukluk döneminde yaşananlar iyi ya da kötü hiçbir zaman unutulmuyor. Geçmişte yaşamamıza rağmen şimdiki zamanda yapılan tüm eylemlere ve deneyimlere etki ediyor... Gün geliyor bir de bakıyoruz ki kendi çocuklarımızı yetiştirirken, zaman zaman eleştirdiğimiz anne babamıza dönüşüyoruz. Bunun nedeni ise insanın taklit ederek öğreniyor olması.

Çocuklarımız da bizi taklit ederek öğreniyor. Bu nedenle onlarla iletişim kurarken, söylediğimiz sözlere, ses tonumuza, davranış tarzımıza dikkat etmemiz gerekiyor. Tabii tüm bunları bilmeme rağmen oğluma söz geçiremediğim bir gün, “Yeter artık bu evden gideceğim” dediğimdeki tepkisini unutamıyorum. O anda dünyasının nasıl başına yıkıldı ve yürek acıtan bir çaresizlikle, “Gerçekten gidecek misin anne?” diye sormaya başladı. Onu asla bırakmayacağıma ve terk etmeyeceğime ikna etmem gerçekten kolay olmadı. Bir daha ona asla böyle sözler söylemeyeceğim konusunda kendime söz verdim ve sözümü de tutmaya çalışıyorum.

Çocukluktaki sözler unutulmuyor

Maalesef birçok anne-baba çocukları yaramazlık yapıp onlara söz dinletemediğinde, ister istemez benimkine benzer sözler çıkıyor ağızlarından… Ve bu sözler biz farkında olmadan onlarda onarılmaz yaralar açarken gelecekteki kişiliklerini de etkiliyor. Çünkü araştırmalara göre bizim bu sözleri söylememizin nedeni çocuklukta anne babamızdan duyduğumuz gördüğümüz davranış kalıpları. İşte tam da bu nedenle GfK’nın 15 ilde 1241 kişi ile yaptığı ve Kasım ayında açıkladığı “Duygusal İhtiyaçlara Yönelik Anne Baba Tutumu Araştırması”nın sonuçları çok önemli. Sonuçları okuduğunuzda çocuklarınıza nasıl davranmanız gerektiğini bir kez daha düşünmelisiniz.

Argo alışkanlığı çocukluktan geliyor

Araştırmaya göre, her 5 ebeveynden en az biri sözü dinlenmediğinde çocuklarına ceza verdiğini ve sesini yükselterek konuştuğunu söylüyor. Çocukluğunda söz dinlemediğinde ailesinden küfür duyduğunu ifade edenlerin yüzde 27’si de çocuğuna küfür ettiğini belirtiyor. Çocukluğunda ailesinden küfür duymayan ebeveynler arasında ise çocuğuna küfür ettiğini belirtenlerin oranı yüzde 7’ye düşüyor. Çocukluğunda kardeşinin/kardeşlerinin veya yakınındaki başka çocukların olumlu davranışları örnek gösterilerek onlar gibi davranılması öğütlenen ebeveynlerin yüzde 30’u çocuklarına da aynı şekilde davranıyor. Ailesi tarafından bu davranışa maruz kalmayan ebeveynler arasında ise bu oran yüzde 8’e düşüyor. Çocukluğunda “Beni seviyorsan ödevini bitir” sözünü duyan ebeveynlerin yüzde 64’ü çocuklarına da bu sözü söylüyor.

Annesinden “Başkasının annesi olacağım” cümlesini duyanların yüzde 43’ü çocuklarına bu sözü söylüyor.

Ebeveynlerin yüzde 44’ü özür diliyor

Araştırmaya katılan, ebeveynlerin yarısı çocuklarını yargılamadan dinliyor ve onların her zaman doğruyu söylediğine güveniyor. “Sözümü dinlemediğinde normal ses tonumla konuşarak onu ikna etmeye çalışırım” diyen ebeveynlerin oranı ise yüzde 48. Ebeveynlerin yüzde 44’ü çocuklarına karşı yanlış bir davranışta bulunduğunda özür dilediğini belirtiyor.