Youtube’da Selda Bağcan’ın Babylon TV için hazırlanan belgeselini izliyorum. Geçtiğimiz yıl büyük başarı ile gerçekleşen Zeytinli Rock Festivali’nden görüntüler var. Ardından da müzisyen, organizatör Umut Kuzey’in Zeytinli’deki başarılarını anlattığı, Anadolu şehirlerine de festival götüreceklerini açıkladığı röportajını okuyorum. İlk kamplı festival deneyimim aklıma geliyor ve ülkenin artık yapılmayan kült festivali Rock’n Coke’un youtube videolarında kayboluyorum.
Umut Kuzey, röportajında Aydın, Edremit, Samsun, Ankara ve Adana’da festivaller yapacağını söylerken, sahne alacak isimlerin tam da düşündüğüm sanatçılar olduğunu görüyorum. Orada aynı şarkı listeleri, aynı sahne şovları ve aynı şarkı arası konuşmalarının olduğu performanslar sergileneceğine çok eminim. Buna da kendi içimde üzülüyorum. Türk rock müziğinin 90’larda kendine yer edinme çabası ve edinilen başarı sonrası rutine düşmeleri... Ne büyük ironi değil mi! Siz de sıkılmadınız mı müzisyenlerin, “Böyle bir ortamda konser veriyoruz” söylemlerini duymaktan. Bu yıllar önce İbrahim Tatlıses’in “Urfa’da Oxford vardı da biz mi gitmedik” cümlesi ile aynı klasmanda artık... Anadolu’da yapılacak festivalleri destekliyorum ama içeriklerinin vasatlığı karşısında şaşkına dönüyorum. Rock’n Coke sahnesinde Hayko Cepkin’in sınırları aşan performanslarını izlemiş, Özlem Tekin’in sahne kostümleri ile farkını konuşturduğunu görmüş izleyici kitlesinden geliyorum. Emin olun, karşısına geçtiğiniz o çocuklar youtube üzerinden dünya festivallerinden konserleri izliyor ve beklentileri sandığınızdan çok daha yüksek.
Anlıyorum, belli isimleri festival afişinde görmeyince izleyici bilet almayı tercih etmiyor, hatta şu serzenişi de biliyorum izleyici bilet alırken maddi anlamda sorun yaşıyor. Ama hiçbirimiz artık lisede değiliz ki öğretmenimize bahaneler üretelim. Bu festivallerin iyi bir sanat yönetmeni olduğunu düşünmüyorum. Festivale bir kişilik kazandırmıyorsunuz. “Zeytinli çok güzel bir örnek, hadi aynısını her şehirde yapalım” ile olmaz bu işler. İki sanatçı ile kafa kafaya verip o festival için özel bir projeyi neden ortaya çıkartmıyorsunuz?
Müzisyenlerimiz de çok tembel. Örneğin Arctic Monkeys’in vokalisti Alex Turner’ın daha fazla şöhrete mi ihtiyacı var da gidiyor Last Shadow Puppets diye farklı bir proje ortaya çıkarıyor ve Avrupa’da turneye çıkıyor. Bunu kendi grubuyla da fazlasıyla yapabilir. Bizim sanatçımız solo albüm çıkarmayı, türkü cover’ı yapmayı ya da sahneye iki koltuk atıp akustik gitarla şarkı söylemeyi farklı bir proje olarak görüyor. Geçiniz; sene 2017 ve karşınızdaki seyirci instagram story’sine en güzel video’yu atmak için yarışıyor. Akustik şarkı söylemeyi farklı bulmuyor. Hadi bunlar çok zor, sahne arkanıza yansıttığınız grafikler bile sıradan. Evet, bu sene Anadolu’da çok güzel festivaller yapılacak ama sanatçılar ne yapacak merak içindeyim? Umarım bütün bu yazının tam tersi işler çıkar da utanmış olan ben olurum!
