Haydi çocuklar göktaşı avına çıkalım!

Bu köşenin amacı ilköğretim ve ortaöğretim seviyesindeki çocukları bilim ve teknolojinin eğlenceli ve ilginç yüzüyle tanıştırmak. Burada neler mi olacak; günümüzde STEM kavramı içinde yer alan Bilim, Teknoloji, Mühendislik ve Matematik alanlarına giren ilginç bilgiler, türlü deneyler ve eğlenceli projeler.

Tabii ki günümüz eğitiminin çok önemli bir parçası haline gelen kodlama ve robotik konuları da bu köşede yer bulacak.

Bunu biliyor musunuz?
Evimizin çatısı, bahçemiz, sokaklarımız ve caddelerde göktaşları olduğunu biliyor musunuz? Dünyamıza her gün yaklaşık altmış ton ağırlığında göktaşı düşmektedir. Tabii bunların büyükleri atmosfere girdiğinde yanarak parçalanıp, ufalanmakta yeryüzüne vardığında kocaman kayalar halinde değil de ufak parçacıklar halinde toprağa düşmekte. Siz de basit bir düzenek kurarak yakın çevrenizde bu parçaları arayıp bulabilir, küçük bir göktaşı koleksiyonuna sahip olabilirsiniz. Öncelikle aşağıdaki kutuda bulunan listedeki malzemeleri temin ederek işe başlayalım.
Malzeme listesi
- Çok güçlü bir mıknatıs (neodmiyum mıknatıs olmasında fayda var)
- Birkaç adet şeffaf naylon poşet
- Çeşitli delik boylarına sahip elek ya da süzgeçler
- (Farklı çay süzgeçleri işimizi görür)
- Birkaç adet A4 kağıt
- Kuvvetli bir büyüteç ya da el mikroskopu
Naylon poşetlerden birini mıknatısımıza geçirerek işe başlayalım. Mikro meteroit denilen bu minik göktaşlarını bulmak için en uygun yerler doğrudan gökyüzünü gören, açık alanlar. Parklar, bahçeler ve meydanlar bu iş için uygun. Eğer evinizin ya da apartmanınızın terası varsa şansınızı burada da deneyebilirsiniz. Mıknatısımızı koyduğumuz torbanın üstüne ters çevrilmiş bir kat daha torba koyalım, mıknatısı yerde sürüyüp olabildiğince çok materyal toplamaya bakalım. Torbamız sürtünmeden zarar görürse topladığımız örnekleri başka bir torbaya aktarıp, mıknatısın üzerine yeni bir torba takarak devam edebiliriz. Kuru bir hava ve zeminde yapacağımız araştırma çok daha iyi sonuç verecektir.
Mıknatısımızın çektiği her şey elbette meteroit olmayacaktır. Dikkatsizce ortalığa atılmış iğne, çivi, vida ve benzer kesici ve delici madde de torba üzerinden mıknatısa yapışacaktır. Bunları dikkatlice ayırıp geri kalan maddeleri, sırayla daha ufak delikleri olan süzgeçlerden geçirerek ayıralım. Kuvvetli bir ışık altında temiz bir A4 üzerinde ayırdıklarımızı yayarak, büyüteç altında inceleyelim. Aradıklarımız metalik görünüşlü, küre ya da damla şekilli olanlar büyüklüklerinin bir toplu iğne başını aşmayacağını unutmayalım. Meteroitler atmosfere girdiklerinde havaya sürtünerek ısınıp eriyerek ufalır, dönerek inenler küre, diğerleri damla şeklini alırlar. Bu metot ancak manyetik meteroitleri yani mıknatıs tarafından çekilenleri bulmamıza olanak sağlar ama havada yanarak kül halinde yere inmeyenlerin çoğu zaten bu sınıfa girdiği için şansımız hiç de az olmayacaktır. Gerçekten bilimsel bir metot kullanmak isterseniz, örnekleri topladığınız zamanı, mevsimi ve yerleri kaydedip, örneklerinizi etiketleyin. Böylece mevsimlere ve yere göre meteroitlerin dağılımımı inceleyip, fen dersinizde öğretmeninize sunabileceğiniz bir proje oluşturabilirsiniz.

Haberin Devamı
DİĞER YENİ YAZILAR